Στην ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξαν κοινωνίες οι οποίες έζησαν επί πολλά--πολλά χρόνια, στραβά-κουτσά, χωρίς βουλευτές, συνταγματολόγους, συνδικαλιστές, δημοτικές ή νομαρχιακές διοικήσεις, κοινοβούλια, αρχές προστασίας προσωπικών δεδομένων και τους λοιπούς σύγχρονους θεσμικούς και αθεσμους μηχανισμούς. Δεν υπήρξε όμως ούτε μία χωρίς κανόνες συμβίωσης, χωρίς ένα είδος νομιμότητας, το οποίο αποτελεί και την βάση των σχέσεων μεταξύ των μελών της. Την τήρηση αυτών των κανόνων παρακολουθούσε ο φύλαρχος, ο μάγος, κάποιος τέλος πάντων, ο οποίος και δίκαζε όποιον παραβίαζε την «νομιμότητα» των πρωτόγονων κοινωνιών.
Η Δικαιοσύνη με απλά λόγια ήταν και παραμένει ο θεμέλιος λίθος της κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης. Και ακόμη περισσότερο, χωρίς Δικαιοσύνη, χωρίς δικαστές που κι αυτοί κάνουν λάθη, άνθρωποι γαρ, δεν μπορεί να υπάρχει ούτε ελευθερία ούτε δημοκρατία. Χωρίς Δικαιοσύνη η κοινωνία μετατρέπεται σε ζούγκλα όπου κυριαρχεί η δύναμη του ισχυροτέρου. Το ίδιο συμβαίνει όταν η δικαιοσύνη απονέμεται αλά καρτ. Ανάλογα δηλαδή με το τι συμφέρει στην μια ή την άλλη πλευρά των αντιδίκων.
Τις απλές, αυτονόητες αυτές αλήθειες δεν φαίνεται να αποδέχονται οι «συνταγματολόγοι» της πολιτικής, οι οποίοι επιμένουν στην διεφθαρμένη άποψη της μεροληπτικής απονομής της Δικαιοσύνης. Όταν η δικαστική απόφαση βολεύει τις υστεροβουλίες τους, επαινούν τους δικαστές που πήραν την απόφαση. Στην αντίθεση περίπτωση τους αναθεματίζουν.
Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Σανιδάς, όπως και κάθε Σανιδάς, δεν είναι αλάνθαστος. Όταν όμως το περασμένο φθινόπωρο έβγαλε από το συρτάρι την υπόθεση Βατοπαιδίου και την προωθούσε στην Βουλή, ήταν καλός. Τώρα που αποφάνθηκε ότι δεν συντρέχουν λόγοι επαναπροώθησης του φακέλου στο κοινοβούλιο, είναι κακός, «πλυντήριο σκανδάλων», «εκτελεί εντολές» «υπηρέτης της κυβέρνησης» και πολλά άλλα ανομολόγητα.
Η «σανιδολογία» δίνει και παίρνει τις μέρες αυτές, χωρίς οι «σανιδολόγοι» να σκοτίζονται για τις επιπτώσεις της υπονομευτικής συμπεριφοράς τους. Ίσως ενεργούν με τον τρόπο αυτό εκτιμώντας ότι η σκανδαλολογία πλησιάζει στο τέλος της. Πλησιάζει η ώρα της κατανομής ευθυνών στους πραγματικούς ενόχους, έστω κι αν τα ανομήματα τους παραγράφτηκαν. Σπεύδουν λοιπόν να σώσουν το τομάρι τους, αμφισβητώντας εκ προοιμίου την κρίση της Δικαιοσύνης.
Η Δικαιοσύνη με απλά λόγια ήταν και παραμένει ο θεμέλιος λίθος της κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης. Και ακόμη περισσότερο, χωρίς Δικαιοσύνη, χωρίς δικαστές που κι αυτοί κάνουν λάθη, άνθρωποι γαρ, δεν μπορεί να υπάρχει ούτε ελευθερία ούτε δημοκρατία. Χωρίς Δικαιοσύνη η κοινωνία μετατρέπεται σε ζούγκλα όπου κυριαρχεί η δύναμη του ισχυροτέρου. Το ίδιο συμβαίνει όταν η δικαιοσύνη απονέμεται αλά καρτ. Ανάλογα δηλαδή με το τι συμφέρει στην μια ή την άλλη πλευρά των αντιδίκων.
Τις απλές, αυτονόητες αυτές αλήθειες δεν φαίνεται να αποδέχονται οι «συνταγματολόγοι» της πολιτικής, οι οποίοι επιμένουν στην διεφθαρμένη άποψη της μεροληπτικής απονομής της Δικαιοσύνης. Όταν η δικαστική απόφαση βολεύει τις υστεροβουλίες τους, επαινούν τους δικαστές που πήραν την απόφαση. Στην αντίθεση περίπτωση τους αναθεματίζουν.
Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Σανιδάς, όπως και κάθε Σανιδάς, δεν είναι αλάνθαστος. Όταν όμως το περασμένο φθινόπωρο έβγαλε από το συρτάρι την υπόθεση Βατοπαιδίου και την προωθούσε στην Βουλή, ήταν καλός. Τώρα που αποφάνθηκε ότι δεν συντρέχουν λόγοι επαναπροώθησης του φακέλου στο κοινοβούλιο, είναι κακός, «πλυντήριο σκανδάλων», «εκτελεί εντολές» «υπηρέτης της κυβέρνησης» και πολλά άλλα ανομολόγητα.
Η «σανιδολογία» δίνει και παίρνει τις μέρες αυτές, χωρίς οι «σανιδολόγοι» να σκοτίζονται για τις επιπτώσεις της υπονομευτικής συμπεριφοράς τους. Ίσως ενεργούν με τον τρόπο αυτό εκτιμώντας ότι η σκανδαλολογία πλησιάζει στο τέλος της. Πλησιάζει η ώρα της κατανομής ευθυνών στους πραγματικούς ενόχους, έστω κι αν τα ανομήματα τους παραγράφτηκαν. Σπεύδουν λοιπόν να σώσουν το τομάρι τους, αμφισβητώντας εκ προοιμίου την κρίση της Δικαιοσύνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου