Το άγαλμα της Φαυλοκρατίας

Φοβάμαι γι αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...

Είναι αλήθεια πως όσο περνάνε οι μέρες τόσο αντιλαμβάνεσαι πως ουσιαστικά είμαστε θεατές των αποφάσεων που λαμβάνονται για εμάς χωρίς εμάς. Οι κυβέρνησή του ΠΑΣΟΚ (και όχι της Ελλάδας) είναι πια ένα αλλοπρόσαλλο χαρμάνι κουρασμένων και αντικρουόμενων ανθρώπων και μια τρικυμία ετερόκλητων δηλώσεων και προθέσεων. Ένα όχημα που οδηγεί την χώρα στον απόλυτο εξευτελισμό. Και δυστυχώς βαθιά στο μυαλό σου δε μπορείς παρά να αναρωτηθείς για το πόσο τυχαίο είναι όλο αυτό... Άλλα σε αυτό θα επανέλθω άλλη ώρα.

Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν δεν μπόρεσε σε καμία στιγμή τις διετούς διακυβέρνησης της να αντιπαρατεθεί με το τέρας που δημιούργησε από το 1980. Δεν μπόρεσε 15 χρόνια να πιστέψει και να εφαρμόσει μια οικονομικά φιλελεύθερη πολιτική (εκσυγχρονισμό το βαφτίσαμε), δέσμιο -ακόμα και για πάντα- των σοσιαλιστικών του φαντασμάτων και του κρατικισμού που μας έφερε σε αυτό το χάος. Δεν μπόρεσε ποτέ να ξεφύγει και από τον Παπανδρεϊσμό και τα λαϊκίστικα ψέματά του. Από το “Τσοβόλα δώσ’ τα όλα” μέχρι το “λεφτά υπάρχουν”, 30 χρόνια μπούρδες.

 Από την άλλη, η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να ξεπεράσει το σοκ Καραμανλή, την δυσπιστία ακόμα και των ίδιων της των ψηφοφόρων. Πολύ δε περισσότερο των μη ψηφοφόρων που δεν βρίσκουν καμία εναλλακτική στο πρόσωπο του Σαμαρά. Σκιώδης κυβερνητικό σχήμα δεν υπάρχει παρά μόνο 5-6 ανακυκλούμενο πρόσωπα. Θέσεις υπήρχαν και υπάρχουν ως ένα σημείο, και μάλιστα πολλές δικαιώνονται από τα γεγονότα, όμως δεν παύει να λειτουργεί η κλασική λογική του ωρίμου -έως σαπισμένου δηλαδή- φρούτου, που δεν δημιουργεί κίνητρα για πολιτικό λόγο και πράξη και επιπλέον δημιουργεί μια αίσθηση χαλαρότητας.

 Τέλος, και κυρίως απογοητευτικό, ακόμη και σε αυτό το τέλμα, δεν έχουν ακόμα βρεθεί καν 10-20 νέες φωνές λογικής και θάρρους ή και θράσους, στο ελληνικό κοινοβούλιο να “πατήσουν πόδι” και να προκαλέσουν εξελίξεις.

 Το παραμύθι, οπότε, τελειώνει. Το ΠΑΣΟΚ μετά και τις ολέθριες για την ελληνική κοινωνία αποφάσεις που έρχονται την Τετάρτη, δε θα μπορέσει με τίποτα να αντεπεξέλθει κυβερνητικά και πολιτικά. Η χώρα αναπόφευκτα θα οδηγηθεί από το αδιέξοδο, σε εκλογές. Όμως, σε εκλογές που για πρώτη φορά, σε όσα τουλάχιστον χρόνια θυμάται η γενιά μου, θα είναι οι πρώτες εκλογές-αδιέξοδο!

Δεν υπάρχει πολίτης, πέραν των κομματικών γραφείων, που θα τον ρωτήσεις αυτή την εποχή τι θα ψηφίσει και θα σου έχει έτοιμη απάντηση. Δεν πιστεύει πια σε κανέναν και σε τίποτα, δεν νομιμοποιεί κανέναν από τους υπάρχοντες πολιτικούς ταγούς να τον κυβερνήσει. Το πιο πιθανόν είναι να σου πει, δεν πάω να ψηφίσω... και κάπου εδώ έρχεται το αδιέξοδο.

Αυτοδυναμία δεν προβλέπεται, συγκυβέρνηση δεν προβλέπεται, επαρκής συμμετοχή ψηφοφόρων δεν προβλέπεται... Τι προβλέπεται;

Προβλέπεται αποχή, προβλέπεται αλισβερίσι και ίντριγκα μέχρι τελικής πτώσης, προβλέπεται δεύτερη εκλογική διαδικασία, προβλέπεται κοινωνική αναταραχή, προβλέπεται ακυβερνησία. Εν ολίγοις προβλέπεται πολύς χαμένος χρόνος, σε μια εποχή που δε μας περισσεύει ούτε μέρα. Σε μια μετά ΠΑΣΟΚ εποχή που θα είμαστε “κουρεμένοι με την ψιλή”, εκτός αγορών και που θα ψάχνουμε ξαφνικά να βρούμε τα δεκάδες δισεκατομμύρια που μας λείπουν για να έχουμε πλεονασματικό προϋπολογισμό και να πληρώσουμε τις βασικές υποχρεώσεις μας.

 Πάντα σοσιαλιστές και πάντα στον κόσμο μας! Προβλέπεται πάτος!

Εύγε Γιώργο παιδί μου!

Ο άνθρωπος που έφερε επανάσταση στον τροπο που ζούμε κ εργαζόμαστε!

Ιδρυτής της "nakiantrosh" με σήμα το δαγκωμένο πράσινο ήλιο!

Αντίο Αχιλλέα.

Αν τον παρει το μάτι σου εκει πάνω, δώσε χαιρετίσματα στον ανισσόροπο...