Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

Σαχλαμάρες

Περίσσεψε η σαχλαμάρα τις τελευταίες μέρες απειλώντας να παλαβώσει ακόμη και τους νοήμονες πολίτες. Η μερίδα των «προοδευτικών» που μόνιμο ντέρτι έχουν να συνευρεθούν με την αριστερά, έσπευσαν να αναμασήσουν τις βλακείες -μια άλλη πασίγνωστη στους νεοέλληνες λέξη ταιριάζει στην περίπτωση- των νοσταλγών του σοσιαλισμού. Όπως σε κάθε άλλη περίπτωση οι χαζοχαρούμενοι ασχολούνται με το περιτύλιγμα αδιαφορώντας για το περιεχόμενο.

Το καρκίνωμα των κουκουλοφόρων ταλαιπωρεί την ελληνική πραγματικότητα 30 τουλάχιστον χρόνια. Με κουκούλες, μάσκες, τουρμπάνια, φερετζέδες, ή μπούργκες τύπου αφγανιστάν, καίνε, σπάζουν, καταστρέφουν ατιμώρητοι επί χρόνια περιουσίες ανύποπτων πολιτών.

Τούτη η κυβέρνηση, που τώχει παρακάνει με τον διάλογο και την συναίνεση διαπίστωσε με πολύ μεγάλη καθυστέρηση ότι διάλογος με κουφούς δεν γίνεται ούτε και συναίνεση με φανατικούς. Αποφάσισε λοιπόν ότι όποιος την ώρα που παραβαίνει τον νόμο, φοράει κουκούλα θα τιμωρείται αυστηρά. Απλά και ξεκάθαρα πράγματα για ανθρώπους με συνήθη λογική. Όχι όμως και για τους εραστές της ανωμαλίας οι οποίοι αυτοτιτλο- φορούνται «προοδευτικοί».

Πριν ακόμη η κυβερνητική απόφαση βγει στον αέρα οι «μαορί» της ελληνικής πολιτικής σκηνής έστησαν πολεμικό χορό, κραυγάζοντες κουταμάρες και ηλιθιότητες. Μαζί τους οι σαλονόβιοι της κουλτούρας των ρετιρέ κυκλοφόρησαν τα λαπαδιασμένα αστειάκια. «Θα συλλαμβάνονται και όσοι φορούν κράνη»; αναρωτιούνται βλακοπρεπώς. «Δεν κινδυνεύουν όσοι φορούν γυαλιά ηλίου»; «Οι γυναίκες με βέλο, οι χανούμισες της ισλαμικής μειονότητας με τον φερετζέ, οι μελισσοκόμοι (σαν τον Κουφοντίνα) με τις μάσκες υπόκεινται στις διατάξεις του νέου νόμου»; ρωτάνε ειρωνικά οι οπαδοί του Αυνάν.

Δίνουν και παίρνουν τα χαχανητά και οι ατάκες της δεκάρας στα χαζοκούτια από τους παραθυράδες που «αναλύουν» το κυβερνητικό μέτρο. Ώρες-ώρες με όσα ακούω, διαβάζω και βλέπω γίνομαι μνησίκακος. Αν ήταν ένα βραδινό να μπουκάρουν με τις βαριοπούλες και τις βόμβες μολότωφ στα χέρια ένα τσούρμο τσογλάνια στο στούντιο και να τα έκαναν λίμπα, τι θα έλεγαν άραγε την επόμενη οι χαζοχαρούμενοι; Θα διέκοπταν τις σχέσεις με τους μασκαράδες ή θα συνέχιζαν το ειδύλλιο μαζί τους;

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

... Τι σημαίνει «δεξιά»;

Βρυκολάκιασε το Πασόκ της δεκαετίας του ΄80 και ο αρχηγός του σαν νεόκοπος μουεζίνης κροαξε από το τέμενος της δημοκρατίας, την βουλή «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά». Στη πράξη ούτε αυτό το είπε σωστά. Μπέρδεψε τα λόγια του, δεν είναι η πρώτη φορά και είπε: «η δεξιά δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά» αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια.

Για να δούμε όμως τι σημαίνει στην πραγματικότητα «δεξιά». Να πιάσουμε την προπολεμική ή την μεταπολεμική δεξιά; Ας πάρουμε την δεύτερη που είναι πλησιέστερη και γνωρίζουμε τα πρόσωπα της.

Τον Οκτώβριο του 1944 ήρθε στην Ελλάδα ο διορισμένος από τους Άγγλους πρωθυπουργός της Γεώργιος Α. Παπανδρέου. Έμεινε στην πρωθυπουργία μέχρι την 31η Δεκεμβρίου του ίδιου έτους και κατέστειλε, βοηθούμενος από τον στρατηγό Σκομπυ, δια πυρός και σιδήρου την απόπειρα του ΚΚΕ να καταλάβει με τα όπλα την εξουσία. Ήταν δεξιός ή αριστερός; Εσείς τι λέτε; Ένα σύνθημα πάντως του ΕΑΜ εκείνη την εποχή έλεγε: «Παπανδρέου που θα πας θα σε φάει ο ΕΛΑΣ».

Τον διαδέχθηκε ο Ν. Πλαστήρας, που οδήγησε ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και ΚΚΕ στην συμφωνία της Βάρκιζας στις 12 Φεβρουαρίου 1945. Αν ο Πλαστήρας δεν ήταν δεξιός, οι Άγγλοι δεν θα τον διόριζαν πρωθυπουργό. Ακολούθησαν μέχρι τις εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946 στην πρωθυπουργική καρέκλα οι Π. Βούλγαρης, Παν. Κανελλόπουλος, Θεμ. Σοφούλης. Πολιτικοί κάθε άλλο παρά «δεξιοί» με την ετυμολογία του όρου.

Ο θριαμβευτής των εκλογών του 1946 «δεξιός» Κ. Τσαλδάρης, μετά βίας έμεινε στην πρωθυπουργία 11 μήνες. Τον διαδέχθηκε ο Δημ. Μάξιμος και τον Σεπτέμβριο του 1947 πρωθυπουργός έγινε ο Θεμ. Σοφούλης. Παρέμεινε στην πρωθυπουργία μέχρι του θανάτου του τον Ιούνιο του 1949, δυο μήνες πριν την οριστική συντριβή της κομμουνιστικής ανταρσίας. Υπήρξε ο νικητής του εμφυλίου πολέμου, ο ίδιος τον χαρακτήριζε συμμοριτοπόλεμο. Υπό την πρωθυπουργία του διετέλεσαν υπουργοί πολιτικοί όπως Κ. Τσαλδάρης (ο νικητής των εκλογών του 46 είχε πάρει το 55% των ψήφων), Γ. Παπανδρέου, Κων. Καραμανλής, Κων. Ρέντης, Στεφ. Στεφανόπουλος, Κων. Ροδόπουλος, Χρ. Λαδάς (δολοφονήθηκε από το ΕΑΜ), Δημήτριος Χελμης, Σοφ. Βενιζέλος κα. Αυτοί οι πολιτικοί είναι η «δεξιά» που επωμίσθηκε το βάρος της διεξαγωγής του πολέμου κατά της σταλινικής δικτατορίας και ενίκησε.

Τι σημαίνει λοιπόν δεξιά; Σημαίνει προστασία της Δημοκρατίας, υπεράσπιση των ατομικών και πολιτικών ελευθεριών. Σημαίνει πέρα όλων αυτών οικονομική πρόοδο και ανάπτυξη. Η «αμιγής» δεξιά που ανέλαβε την διακυβέρνηση μετά το 1952 πήρε την χώρα γυμνή και την έντυσε, τους Έλληνες ξυπόλητους και τους εφοδίασε με 12 ζευγάρια παπούτσια. Πήρε την Ελλάδα από τις εσχατιές της βαλκανικής και την οδήγησε στις λεωφόρους της Ευρώπης.

Αυτό σημαίνει «δεξιά» φλύαρε πρόεδρε του Πασόκ. Γι΄ αυτό και ο νουνεχής λαός την θυμάται και την εμπιστεύεται. Γιατί όσες φορές παρενεβλήθη η αριστερά, η χώρα μπήκε σε περιπέτειες.

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

Αποδράσεις

Φρύαξε από οργή και αγανάκτηση ο παλιμπαιδίζων πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, διότι λέει, με αφορμή την απόδραση δυο κακοποιών από τις φυλακές, η χώρα αναρχοκρατείται. Προφανώς ο κ. Παπανδρέου εκτός της μειωμένης ευφυΐας διαθέτει και ασθενική μνήμη ή τέλος πάντων μνήμη επιλεκτική. Θυμάται τουτέστιν τα καλά και ευχάριστα, ξεχνώντας τα στραβά και δυσάρεστα.

Διότι αν δεν ήταν αμνήμων θα θυμόταν, ότι με το ΠΑΣΟΚ θριαμβεύον στην κυβέρνηση την δεκαετία 1993-2003, απέδρασαν από τις φυλακές 370 κρατούμενοι. Δηλαδή ένας κρατούμενος ανά 10ήμερο. Ακόμη τον Μάιο του 1996, είκοσι ένας (21) κρατούμενοι απέδρασαν από την φυλακή Τρικάλων ανοίγοντας τρύπα στο συρματόπλεγμα.
Και ακολουθούν με πρωθυπουργό τον Σημίτη και υπουργό τον αμνήμονα Παπανδρέου τα εξής γεγονότα:

Τον Φεβρουάριο του 1997 απέδρασαν 44 βαρυποινίτες από τις φυλακές Κέρκυρας ανοίγοντας τούνελ 100 μέτρων. Τον Αύγουστο του 1998, δραπέτευσαν από τις φυλακές Αυλώνα 40 ανήλικοι κρατούμενοι πηδώντας απλώς την μάντρα.

Τον ίδιο χρόνο έχουμε την απόδραση του Σορίν Ματέι που κατέληξε με τον θάνατο της ομήρου που κρατούσε. Το 2001 απέδρασε ο διαβόητος εγκληματίας Πάσαρης αφού σκότωσε 3 αστυνομικούς, μέσα από ένα δωμάτιο, περικυκλωμένος από δυο διμοιρίες των ειδικών δυνάμεων και διέφυγε στο εξωτερικό για να συλληφθεί τελικά στο Βουκουρέστι, όπου και σαπίζει σε φυλακές υπόγειες, υψίστης ασφαλείας.

Τέλος, διότι ο χώρος δεν επαρκεί, το 2002 απέδρασε από τον Κορυδαλλό, ντυμένος σαν νοσοκόμος το αγλάισμα του υποκόσμου Σέντομ.

Όλα αυτά συνέβησαν όχι απλώς χωρίς να παραιτηθεί η κυβέρνηση Σημίτη, αλλά ούτε καν ένας υπουργός. Όπως επίσης δεν παραιτήθηκε ούτε ένας κλητήρας του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, όταν το Σάμινα πήγε στον πάτο παίρνοντας μαζί του 82 ψυχές. Υπουργός των ναυαγίων ήταν ο κ. Παπουτσής, ο οποίος αερολογεί τώρα όπως ο αρχηγός του περί πολιτικής ευθιξίας και πράσινων αλόγων.

Βεβαίως δεν κολακεύουν την ελληνική πολιτεία γεγονότα όπως αυτό της… αεροπορικής απόδρασης.

Όχι όμως και να παριστάνει τον γενικό εισαγγελέα το καταδικασμένο στην συνείδηση των Ελλήνων, ΠΑΣΟΚ.

ShareThis