Εισήγηση Προϋπολογισμού Δήμου Καβάλας 2015

Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι.

Θα μπορούσα, με αφορμή την δύσκολη οικονομική συγκυρία, την σύντομη περίοδο προετοιμασίας και διοίκησης, την έλλειψη συγχρηματοδοτούμενων, τους νέους –στις θέσεις τους- προϊσταμένους, την δική μου πρώτα απ όλα απειρία στο συγκεκριμένο πόστο διοίκησης, να βρω δικαιολογίες και αιτιολόγηση για την σύνταξη ενός τυπικού, αδιάφορου, χαλαρού, φασόν προϋπολογισμού.

Να προσπαθήσω να μιλήσω για καμένη γη, για διαλυμένο δήμο, για ανάλγητο κράτος, για αιμοβόρα τρόικα και λοιπά κλισέ.
Τίποτα από αυτά δε θα γίνει!

Είμαστε διοίκηση από την 1 Σεπτεμβρίου και άρα υπεύθυνοι για την τύχη της πόλης μας και τον δημοτών της. Έχουμε πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα και προτεραιότητες για τις οποίες οι συνδημότες μας εξέλεξαν, έχουμε πολύ όρεξη για δουλειά και έχουμε μια πόλη που αδημονεί και αξίζει να φύγει μπροστά!

Με σκληρή δουλειά ήδη από τον Ιούλιο έως τον Οκτώβριο, με διάβασμα, με διαβούλευση, με ώρες συζητήσεων, για να μάθουμε τα τυπικά και να προσανατολιστούμε διοικητικά, συντάξαμε σε στενή συνεργασία με τις οικονομικές υπηρεσίες και συμμορφούμενοι με τις -πέραν του δέοντος- δεσμευτικές εγκυκλίους της κεντρικής διοίκησης, το προσχέδιο του προϋπολογισμού.
Ουσιαστικά στο μεγαλύτερο μέρος του, το πλάνο είχε ήδη χαραχθεί.

Όμως, όπως πολύ σωστά ανέφερε η κυρία δήμαρχος, ο προϋπολογισμός δεν είναι απρόσωπα νούμερα. Και θα προσθέσω και κάτι ακόμα: ο προϋπολογισμός δεν είναι καν σταθερά νούμερα. Δεν είναι ένα στατικό συνονθύλευμα αριθμών, αυστηρά συγκεκριμένο.
Είναι ένα ζωντανό κατασκεύασμα. Ένα δυναμικό εργαλείο που δείχνει την πορεία, επισημαίνει του στόχους και οδηγεί.

Ναι. Υπάρχουν στον τομέα των οικονομικών, πιέσεις και περιορισμοί, αλλά στο όραμά μας για τη πόλη δεν υπάρχουν.

Αυτό που πράξαμε δεν είναι να βάλουμε σε τάξη τα νούμερα, αλλά τις προσδοκίες μας. 

ΑΝΑΛΥΣΗ 

Ο φετινός προϋπολογισμός συνθέτει τις εξής παραμέτρους:

1. Το όραμα της νέας δημοτικής αρχής. 
• τις προεκλογικές δεσμεύσεις μας, τους σχεδιασμοί των αντιδημάρχων, τις σκέψεις των προέδρων των νομικών μας προσώπων, τις ιδέες και απόψεις των συναδέλφων της πλειοψηφίας. Αλλά θα σας έλεγα, πως και όποιες απόψεις και ιδέες ουσίας από την πείρα της αντιπολίτευσης τεθούν, θα βρουν θέση στον προϋπολογισμό 
2. Τις ανάγκες των συμπολιτών 
• Ο Δήμος είναι οι πολίτες του, κι εμείς οι υπάλληλοί τους. Οι ανάγκες τους ήταν ο θεμέλιος λίθος του φετινού προϋπολογισμού 
3. Τις αμείλικτες, ασφυκτικές συνθήκες των καιρών μας 
• Αξίζει σε αυτό το σημείο μια μικρή παρένθεση –και πιστεύω θα συμφωνήσετε- για να τονιστεί για άλλη μια φορά πως ως μέλη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο σύνολό μας, εξακολουθούμε να απαιτούμε από την Κεντρική Εξουσία τα αυτονόητα δικαιώματά μας 
• Τη διαχείριση των πόρων που μας αναλογούν αντί των διαρκώς μειούμενων χρηματοδοτήσεων που λαμβάνουμε, 
• την κυριότητα της δημόσιας ακίνητης περιουσίας που βρίσκεται εντός του ορίου του δήμου και 
• τη δέσμευση πως ο κεντρικός σχεδιασμός για την περιοχή μας θα λαμβάνει σοβαρά και θεσμικά υπόψη του τη γνώμη μας. 
4. Διαβούλευση 
• Ήδη από τον Αύγουστο, ξεκινήσαμε τη διαβούλευση με τους φορείς της περιοχής που θα εντατικοποιηθεί έως τον Απρίλιο κατά την διάρκεια της σύνταξης του Επιχειρησιακού Σχεδίου αλλά και θα συνεχιστεί πολύ πέρα από αυτό. Στο μέλλον μέσω των εργαλείων που ήδη ετοιμάζουμε θα είμαστε σε θέση να συνθέσουμε κάθε δημιουργική ιδέα των πολιτών του δήμου. Μικρή η μεγάλη 
• Στη συνέχεια μιλήσαμε με το εσωτερικό περιβάλλον του δήμου με διάφορους τρόπους και σε διάφορα σχήματα, αντλώντας στοιχεία από την εμπειρία και την τεχνογνωσία του προσωπικού ενσωματώνοντας παράλληλα τις προθέσεις των αιρετών. 

 Όλα τα παραπάνω διαμορφώνουν το διαχειριστικό εργαλείο που ονομάζεται προϋπολογισμός, του οποίου ουσιαστικά μόνο την αρχική μορφή κρατάτε στα χέρια σας.

Συγκεντρώσαμε αυτά που θέλουμε για την Καβάλα, και τα μετουσιώνουμε σε αυτά που θα κάνουμε για την Καβάλα. 

 ΣΤΟΧΟΙ 

Συνοψίζω τους στόχους που παρέθεσε και η κυρία δήμαρχος και που θα προσπαθήσω στη συνέχεια όσο πιο σύντομα μπορώ να σας τους αντιστοιχήσω σε κωδικούς του προϋπολογισμού:

• Θέλουμε μια Καβάλα Καθαρή 
• Θέλουμε μια Καβάλα Ευαίσθητη 
• Θέλουμε μια Καβάλα Τουριστική 
• Θέλουμε μια Καβάλα Ζωντανή 
• Θέλουμε μια Καβάλα Δημιουργική 

Μαζί με τα την αυστηρή ανάλυση των στόχων σε κωδικούς, παραθέτουμε παρακάτω και σημεία πολιτικής, που δεν μεταφράζονται απαραίτητα σε αριθμούς, και παρότι άυλα ή ανέξοδα, δε παύουν να είναι ουσιώδη, σημαντικά, και κομβικά στην προσπάθεια εφαρμογής του προγράμματός μας.

(ανάλυση στόχων)

Φίλες και φίλοι

Αυτός είναι ο Προϋπολογισμός του δήμου για το έτος 2015. Και είναι μόνο η αρχή.

Σειρά έχει το Επιχειρησιακό μας Σχέδιο 2015-2019, που θα αποτελέσει το μακρόπνοο σχέδιο ανάπτυξης. Θα συνταχθεί το ίδιο ουσιαστικά, μεθοδικά και κυρίως συμμετοχικά, έτσι ώστε να εκφράσει όχι μόνο τις προσδοκίες της δημοτικής αρχής, αλλά της πόλης ολόκληρης.

Η επόμενη χρονιά είναι κομβική για το μέλλον του δήμου. Ίσως και τις χώρας ολόκληρης. Κανένας δεν περισσεύει, κανείς δεν είναι ειδήμων, κανείς δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνος.

Χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ

• Συνεννόηση 
• Συνεργασία 
• Συναπόφαση 
• Σύμπραξη 

Σας καλώ να ψηφίσετε το νέο προϋπολογισμό και να ξεκινήσουμε σήμερα μαζί μια νέα εποχή για το δήμο.

Σας ευχαριστώ  

Αξιολόγηση

Μια απλοϊκά λογική πρόταση για την επίλυση της ατελείωτης διαμάχης γύρω απο την αξιολόγηση στο  δημόσιο:

Ψίχουλα απο τα κολοσσιαία ποσά που δίνονται σε εξωτερικούς οργανισμούς για διαφόρους λόγους, να συμβασιόποιηθούν στην ΑΔΕΔΥ με μοναδικό στόχο την μελέτη και ανάπτυξη, εντός προκαθορισμένου χρόνου, ενός συστήματος αξιολόγησης των υπαλλήλων της.

 Συμμετοχικοτητα και συνυπευθυνότητα επιτέλους. Ας αποφασίσουν οι ίδιοι οι ΔΥ με ποιο σύστημα θα ήθελαν να αξιολογούνται. 

Η εκ των προτέρων κατηγοριοποίηση του 15% των δημοσιων υπαλλήλων ως "ηλιθίων" ειναι άλλη μία φολκλόρ ελληνική πατέντα

Το καινούργιο κερδίζει ΚΑΘΕ φορά!

Κανείς δεν θα διαφωνήσει πιστεύω μαζί μου πως η ανανέωση σε όλες τις εκφάνσεις της και σε κάθε πεδίο της ζωής είναι αναγκαία. Είναι ο βασικός μοχλός ανάπτυξης του ιδίου του ανθρώπινου είδους. Η μάχη του καινούργιο με το παλιό κρατάει αιώνες. Και να μη γελιέται κανείς: 

Το καινούργιο κερδίζει ΚΑΘΕ φορά.

Υπάρχει όμως ένα ερώτημα: Είναι τελικά το καινούργιο πάντα καλύτερο;

Τρία άτομα της γενιάς μου ήταν το βράδυ της Κυριακής των εκλογών, ανεβασμένα στην εξέδρα του Σύριζα. 

Ο πρώτος ήταν υποψήφιος Δήμαρχος της πρωτεύουσας της χώρας. 34άρης.

Η δεύτερη είναι πλέον Περιφερειάρχης της πολυπληθέστερης περιφέρειας της χώρας. 40άρα.

Ο τρίτος είναι εν δυνάμει Πρωθυπουργός της χώρας. 40άρης κι αυτός.

Και οι τρεις τους μαζί δεν αθροίζουν 4 χρόνια πείρας σε θέσεις πολιτικής διοίκησης! Και οι αλλοπρόσαλλες φιλοδοξίες τους ξεκινάνε από την κατάληψη κτιρίων μέχρι την προεδρία της commission! Η λογική λοιπόν λέει πως δεν θα τους έδινες ούτε την διοίκηση της εταιρίας σου.

Τα αποτελέσματα όμως, σε διαψεύδουν….

Είμαι από τους πρώτους που υποστηρίζουν πως η ηλικία δεν είναι μετρό ικανότητας. Ούτε θετικό ούτε αρνητικό. Αυτό όμως δεν αλλάζει σε τίποτα την διαπίστωση μου πως η ανάγκη του κόσμου για ανανέωση προσώπων και αλλαγή νοοτροπίας είναι πια τόσο ισχυρή που σε κάποιες περιπτώσεις ξεπερνά και την λογική.

Προσωπικά δεν θεωρώ το ΣΥΡΙΖΑ κόμμα εξουσίας. Έχει ισχυρά οπισθοδρομικά βαρίδια στα αριστερά του και του αρέσει ακόμα πέραν του δέοντος ο φοιτητικός ρόλος του αντιδραστικού.

Κάποτε όμως, και τα  «παιδιά» μεγαλώνουν.

Ας λείπουν λοιπόν τα εύκολα και χαιρέκακα σχόλια για παιδαρέλια και φοιτητόπαιδα, και ας αναδειχθεί και από τα υπόλοιπα κόμματα η νέα γενιά που θα πάρει στα χέρια της την χώρα. Από τους δήμους μέχρι το Μαξίμου.

Το ΕΑΝ οι νέοι θα κυβερνήσουν ΔΕΝ μπαίνει σε συζήτηση.

Το μόνο που μπορεί να συζητηθεί είναι το ΠΟΙΟΙ νέοι θα κυβερνήσουν.

Κι όμως οι υποψήφιοι είναι λίγοι!

Όχι δεν ειρωνεύομαι.

Ναι μοιάζει αστείο να έχει η Καβάλα 800 υποψηφίους. Είναι σημείο σάτιρας. Δελεάστηκα και εγώ -παρότι υποψήφιος κι ο ίδιος- να αστειευτώ στα κοινωνικά δίκτυα. Γιατί πράγματι ήταν τραγελαφικό κάνοντας τηλεφωνά σε φίλους για να ζητήσω σταυρό, να συνειδητοποιώ ότι είναι και αυτοί υποψήφιοι σε αντίπαλο ή και στο ίδιο ψηφοδέλτιο!

Σημαίνει όμως ότι το σύστημα παραείναι ανοιχτό; Σημαίνει πως θα πρέπει να γίνεται καλύτερος έλεγχος στο πόσοι και ποιοι θα εκπροσωπήσουν τους πολίτες στο δήμο ή στη περιφέρεια; Ποιος θα αποφασίζει ποιοι θα πρέπει ή όχι να είναι υποψήφιοι. Υπάρχει κριτήριο που να μπορέσει ποτέ σε μια ανοιχτή δημοκρατία, να αποκλείσει τον κάθε πολίτη από το να είναι υποψήφιος;

Κι όμως υπάρχει. Δυστυχώς η διαδικασία παρότι σε πρώτη όψη  δείχνει ορθάνοιχτη και πλουραλιστική, εν τούτοις είναι απολύτως κλειστή και ελεγχόμενη.

Διότι ένας πολίτης που θέλει να προσφέρει στην πόλη του, τελικά δε μπορεί να το κάνει, πάρα μόνο μέσα από κάποιο σχηματισμό - κατ επέκταση με κομματική ή άλλη προέκταση- και μόνο με την ευλογία του επί κεφαλής. Άρα…;

…

Στην αρχαία Αθήνα η συμμετοχή στα κοινά ήταν όχι απλά δικαίωμα του κάθε πολίτη, αλλά καθήκον.

Γιατί να μη μπορεί ο κάθε πολίτης που ενδιαφέρεται, να δηλώσει την υποψηφιότητά του ανεπηρέαστα και πραγματικά ανεξάρτητα; Γιατί να μην υπάρχει ένα και μοναδικό «ψηφοδέλτιο» με συμπολίτες μας ενεργούς και με θέληση για προσφορά; Γιατί πρέπει πάντα να περνούν από χρωματιστά ή άλλα φίλτρα;

Είμαστε έτοιμοι για ένα τέτοιο σύστημα;

Δε θα το μάθουμε ποτέ όσο η κεντρική εξουσία φοβάται την ίδια τη σκιά της.

Επιστροφή στη λογική

Ζούμε χωρίς καμία αμφιβολία την πιο μπερδεμένη πολιτικά εποχή της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Με εκρηκτικό μίγμα την έλλειψη εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα μετά την κατάρρευση του δικομματισμού, και φυτίλι την ανεργία και την οικονομική δυσπραγία, το παραδοσιακό πολιτικό σκηνικό έχει ανατιναχτεί σκορπίζοντας τους Έλληνες σε κάθε μεριά του πολιτικού φάσματος να ψάχνουν απεγνωσμένα διέξοδο διαφυγής, σε κάποια κομματική έκφραση.

Αν εξαιρέσουμε κάποιους σκληρούς κομματικούς πυρήνες, το σκηνικό αυτή τη στιγμή στη χώρα θυμίζει αφηρημένη τέχνη. Αριστεροί, δεξιοί, κεντρώοι, ακροαριστεροί, ακροδεξιοί, ευρωπαϊστές, φεντεραλιστές, δραχμολάγνοι. Όλοι μαλλιά κουβάρια.

Σε όλο αυτό το χαοτικό σκηνικό το μόνο κόμμα, με σταθερά σημαντική εκλογική επιρροή, διαχρονικό κεντροδεξιό πολιτικό προσδιορισμό και συμπαγή πυρήνα είναι η Νέα Δημοκρατία. Και αυτά θα πρέπει να το διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού.

 Η Νέα Δημοκρατία πρέπει να προσπαθήσει να εκφράσει όλους τους μετριοπαθείς, συνετούς Έλληνες. Όλες τις φωνές της λογικής, που παρά την φοβερή οικονομική πίεση, και το ζοφερό περιβάλλον διατηρούν την ψυχραιμία και την ήπια πολιτική σκέψη. Όλους αυτούς τους συμπολίτες μας που παραμένουν χωρίς καμία κομματική τοποθέτηση.

 Και τέτοιους ανθρώπους δεν θα τους φέρει στης τάξης της με δεξιές στροφές και ακροδεξιά φλερτάκια. Αυτός, αντίθετα, είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος προς την απομόνωση και την εσωστρέφεια. Δεν χρειάζεται το ψαλίδισμα των όποιων άλλων δεξιών πόλων, και πολύ περισσότερο δε χρειάζεται να καλοπιάνει εγκληματίες, για να κερδίσει την «χαμένη της δεξιά πτέρυγα».

Δεν υπάρχει καν το ερώτημα αν θα πάμε δεξιά ή κέντρο. Ελληνικά θα πάμε. Ευρωπαϊκά θα πάμε. Φιλελεύθερα θα πάμε.

Δε χρειάζεται να είσαι «δεξιός» για να αγαπάς τη πατρίδα και την οικογένεια
Δε χρειάζεται να είσαι «κεντρώος» για να πιστεύεις στο κοινωνικό κράτος

Δε χρειάζεται να είσαι ιδιοφυία για να καταλάβεις ότι το κράτος δε μπορεί να είναι επιχειρηματίας, και ότι ο επιχειρηματίας δε πρέπει να γίνει κράτος

Δεν έχουν κομματικό προσδιορισμό η ιδιωτική πρωτοβουλία, το κοινωνικό κράτος, η ελεύθερη βούληση, ο σεβασμός στο συνάνθρωπο, η προστασία των αδυνάτων, η αγάπη προς τη πατρίδα, η ανοχή στο διαφορετικό, η εθνική κυριαρχία, η Ευρωπαϊκή προοπτική.

Δεν θα λυθούν τα σύγχρονα πιεστικά προβλήματα ούτε μόνο από τους «κεντρώους» ούτε μόνο από τους «δεξιούς».

Όλες οι πολιτικές επιλογές αυτού του κόμματος έχουν ιστορικά δικαιωθεί. Ο ίδιος ο εθνάρχης το 1974 λειαίνει τις διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος.
Δεν είναι δυνατόν 40 χρόνια μετά εμείς να τις ξαναχαράσουμε!