Η απελπισμένη απόπειρα διαχωρισμού του Πασόκ, σε καλό και κακό, σε όλον και μισό, έντιμο και άτιμο, παπανδρεϊκό και σημιτικό, ιστορικό και «ανιστόρητο» δεν πρόκειται να τελεσφορήσει. Οι φραστικοί ακροβατισμοί του αρχηγού του, ο οποίος επιχειρεί με καπνογόνα, να συγκαλύψει τις αμαρτίες του κόμματος του, παριστάνοντας τον αρχάγγελο της κάθαρσης δεν πείθουν τον πολίτη που διαθέτει κοινό νου.
Το Πασόκ είναι ένα ενιαίο, και αδιαίρετο «είναι εδώ ενωμένο δυνατό» και βουτηγμένο μέχρι τα φρύδια στον βούρκο της συναλλαγής και της μίζας. Δεν είναι άλλωστε πρωτοφανή τα όσα βγαίνουν στην φόρα αυτές τις μέρες. Αυτό ήταν το Πασόκ από την μέρα που καβάλησε την εξουσία μέχρι να ξεπεζέψει.
Από το «δωράκι των 50 εκατομμυρίων δραχμών» που «αποκάλυψε» ο γενάρχης του τριτοδρομικού σαλταδορισμου, τιμολογώντας την παρανομία, μέχρι στο σκάνδαλο του Κοσκωτά, τις αγορές του αιώνα, την λεηλασία του χρηματιστηρίου, τα μπαξίσια της Σήμενς και πολλά άλλα που δεν θα μάθουμε ποτέ, κολαούζος της «πολιτικής» του ήταν ο παράνομος πλουτισμός.
Τα δωράκια, οι μίζες, οι κομπίνες, ήταν που έδωσαν την δυνατότητα στους μουσάτους, μαλλιάδες, ζιβαγκοφόρους πρασινοφρουρούς να μεταμορφωθούν λίγο μετά την «18 Οχτώβρη» του 81 σε σινιέ μοντελάκια. Το μαύρο χρήμα γέμιζε τα σκυλάδικα της Αθήνας επί χρόνια με κορυφαία, μεσαία, και ουραία στελέχη της πράσινης κουλτούρας.
Είναι μικρός και δεν θυμάται ο σημερινός αρχηγός του Πασόκ τις «επαναστατικές» αυθαιρεσίες του Πασόκ με την βάναυση καταπάτηση της νομιμότητας εν ονόματι του «λαού-θεσμού»; Πολύ αργά και πάντως όχι αυθορμήτως, θυμήθηκε την κάθαρση ο Γ. Παπανδρέου. Τα γεγονότα τον υποχρεώνουν να εμφανίζεται σαν «τιμωρός» των συντρόφων του. Αφ ης στιγμής η φουρτούνα έβγαλε στον αφρό τα συντρίμμια του ναυαγισμένου κινήματος, αναγκαστικά αποκήρυξε τους μέχρι πρότινος εταίρους του. Δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Αν και δεν ξεχνάει, ακόμη και τώρα, το «δόγμα» που οδηγεί τα βήματα του Πασόκ: «φωνάζουν οι κλέφτες για να φοβηθούν οι νοικοκυραίοι». Αλλά τα ψέματα τελείωσαν. Οι πολίτες ξέρουν. Όσοι δεν ξέρουν ούτε και τώρα, δεν θα μάθουν ποτέ.
Το Πασόκ είναι ένα ενιαίο, και αδιαίρετο «είναι εδώ ενωμένο δυνατό» και βουτηγμένο μέχρι τα φρύδια στον βούρκο της συναλλαγής και της μίζας. Δεν είναι άλλωστε πρωτοφανή τα όσα βγαίνουν στην φόρα αυτές τις μέρες. Αυτό ήταν το Πασόκ από την μέρα που καβάλησε την εξουσία μέχρι να ξεπεζέψει.
Από το «δωράκι των 50 εκατομμυρίων δραχμών» που «αποκάλυψε» ο γενάρχης του τριτοδρομικού σαλταδορισμου, τιμολογώντας την παρανομία, μέχρι στο σκάνδαλο του Κοσκωτά, τις αγορές του αιώνα, την λεηλασία του χρηματιστηρίου, τα μπαξίσια της Σήμενς και πολλά άλλα που δεν θα μάθουμε ποτέ, κολαούζος της «πολιτικής» του ήταν ο παράνομος πλουτισμός.
Τα δωράκια, οι μίζες, οι κομπίνες, ήταν που έδωσαν την δυνατότητα στους μουσάτους, μαλλιάδες, ζιβαγκοφόρους πρασινοφρουρούς να μεταμορφωθούν λίγο μετά την «18 Οχτώβρη» του 81 σε σινιέ μοντελάκια. Το μαύρο χρήμα γέμιζε τα σκυλάδικα της Αθήνας επί χρόνια με κορυφαία, μεσαία, και ουραία στελέχη της πράσινης κουλτούρας.
Είναι μικρός και δεν θυμάται ο σημερινός αρχηγός του Πασόκ τις «επαναστατικές» αυθαιρεσίες του Πασόκ με την βάναυση καταπάτηση της νομιμότητας εν ονόματι του «λαού-θεσμού»; Πολύ αργά και πάντως όχι αυθορμήτως, θυμήθηκε την κάθαρση ο Γ. Παπανδρέου. Τα γεγονότα τον υποχρεώνουν να εμφανίζεται σαν «τιμωρός» των συντρόφων του. Αφ ης στιγμής η φουρτούνα έβγαλε στον αφρό τα συντρίμμια του ναυαγισμένου κινήματος, αναγκαστικά αποκήρυξε τους μέχρι πρότινος εταίρους του. Δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Αν και δεν ξεχνάει, ακόμη και τώρα, το «δόγμα» που οδηγεί τα βήματα του Πασόκ: «φωνάζουν οι κλέφτες για να φοβηθούν οι νοικοκυραίοι». Αλλά τα ψέματα τελείωσαν. Οι πολίτες ξέρουν. Όσοι δεν ξέρουν ούτε και τώρα, δεν θα μάθουν ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου