Και τώρα;

Και τώρα τι θα γίνουνε χωρίς τον Ζαχόπουλο; Ο άνθρωπος αυτός ήταν για 50 μέρες διέξοδος στα αδιέξοδα της αντιπολιτεύσεως. Αν οι αντικυβερνητικοί δεν ήταν αυτοί που είναι, κι αν ο Ζαχόπουλος δεν ήταν αυτός που ήταν λίγο πριν από την παραίτηση του, η ιστορία του θα περνούσε απαρατήρητη. Αφότου ο άνθρωπος έγινε κοινωνικό ον ο ερωτικός πειρασμός υπήρξε μόνιμος σύντροφος του με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Από την εποχή του Αδάμ και της Εύας μέχρι τις μέρες μας, ο παράνομος έρωτας υπήρξε η αιτία αμέτρητων ιστοριών πάθους ή γελοιότητας. Η δραματική ιστορία του Ζαχόπουλου, την προσωπική ζωή του οποίου κατασπάραξαν τα όρνια της «ενημέρωσης» και της πολιτικής είναι μια απ΄αυτές. Οι σκανδαλόπληκτοι όμως δεν ήθελαν να το παραδεχθούν. Στην παραζάλη τους να πλήξουν τον Καραμανλή έφτιαξαν σενάριο βλακώδους φαντασίας.

Δέκα μέρες έψαχναν να βρούνε οικονομικά σκάνδαλα στην διαχείριση των οικονομικών του υπουργείου Πολιτισμού. Όταν δεν τα κατάφεραν έστρεψαν προς άλλη κατεύθυνση τις έρευνες. Το «κεφάλαιο» ποιος είδε το διάσημο πλέον DVD, κράτησε δυο βδομάδες, χωρίς τελικά να μάθουμε ποιος έγινε σοφότερος ερωτικά, βλέποντας ένα βίντεο σαν αυτά που μοιράζουν οι κυριακάτικες εκδόσεις των εφημερίδων. Μετά ακολούθησαν σελίδες μυστηρίου για τον κομιστή. Κάπου εκεί σ΄ ένα επεισόδιο ανακατεύθηκε και ο γενικός επόπτης σκανδάλων, ειδικός στην παράνομη μαγνητοφώνηση ιδιωτικών συνομιλιών, προσθέτοντας δόση μυστηρίου στο σήριαλ. Στο ενδιάμεσο είχαμε την είσοδο ενός ατόμου σε ψυχιατρική κλινική με συμπτώματα «αυτοκτονικού ιδεασμού» ή κάτι τέτοιο και μια ακόμη απόπειρα αυτοκτονίας, έτσι για να αποκτάει σασπένς το παραμύθι.

Παρόλα αυτά ο στόχος των παραμυθάδων παρέμενε αμετακίνητος. Έπρεπε με κάθε τρόπο να στιγματισθεί η προσωπικότητα του Καραμανλή. Περίμεναν λοιπόν με αγωνία να δημοσιοποιηθεί η δικογραφία, ελπίζοντας να βρούνε θησαυρό κι αντί για θησαυρό αντίκρισαν κάρβουνα και μάλιστα αναμμένα που απειλούν να τους κάψουν τα χέρια. Υποχρεωτικά κατέφυγαν μετά από το φιάσκο οι τιποτόφρονες στην καθιερωμένη «επιχειρηματολογία» τους. Φταίει η δικαιοσύνη που δεν ανακάλυψε ευθύνες του Καραμανλή. Και ο αρχιτιποτόφρονας Παπανδρέου αποφάνθηκε: «Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την δικαιοσύνη σαν πλυντήριο για να ξεπλύνει τις αμαρτίες της». «Εξεστι Παπανδρέω ασχημονείν» που θα πει από πολιτικό σαν τον Παπανδρέου τέτοια θα ακούς.

Το ερώτημα πάντως παραμένει: Τι θα απογίνουν όλοι αυτοί χωρίς τον Ζαχόπουλο; Θα φτιάξουν νέο «σκάνδαλο»; Δεν αποκλείεται.