Αμνήμονες

Το ΠΑΣΟΚ σε πολλά θέματα, σημαντικά και ασήμαντα, «δεν δικαιούται δια να ομιλεί» καθώς όντας επί 20 χρόνια στην εξουσία όφειλε να τα αντιμετωπίσει. Όμως στο ζήτημα του Σκοπιανού, όχι απλώς δεν δικαιούται δια να ομιλεί αλλά θα πρέπει να καταπιεί την γλώσσα του για να μην προκαλεί την νοημοσύνη των πολιτών.

Το ΠΑΣΟΚ κληροδότησε το πρόβλημα το 2004 στην κυβέρνηση της ΝΔ, μετά από μια απαράδεκτη δεκαετία αδράνειας. Όταν ο Μητσοτάκης εξασφάλισε το όνομα Σλαβομακεδονία που σήμερα πανηγυρικά θα αποδεχόμασταν, ο μακαρίτης Α. Παπανδρέου, ο Θεός να συγχωρέσει τα αμαρτήματα του, αρνήθηκε να συνεργασθεί για να επιλυθεί το πρόβλημα. Ψαρεύοντας στα θολά νερά του εθνικοσοσιαλισμού αρνιόταν να δεχθεί όνομα που να περιείχε τον όρο Μακεδονία ή παράγωγο του.

Ένα χρόνο μετά τις εκλογές του 1993, τον Φεβρουάριο του 1994, ο μακαρίτης αποφάσισε να επιβάλει κυρώσεις στα Σκόπια. Το παπανδρεικό εμπάργκο ωστόσο κατέληξε σε φιάσκο, καθώς ο «εθνικά υπερήφανος» πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, υπέκυψε στις πιέσεις των ΗΠΑ, στις οποίες δεν άρεσαν οι κυρώσεις. Διαρκούντος του εμπάργκο καράβια ξεφόρτωναν στην Θεσσαλονίκη, με προορισμό τα Σκόπια εμπορεύματα, επειδή αυτά είχαν φορτωθεί σε αμερικανικά λιμάνια. Την ίδια ώρα Έλληνες «πατριώτες» κερδοσκοπούσαν τροφοδοτώντας με κομβόι βυτιοφόρων την «αποκλεισμένη» γειτονική χώρα, με πετρέλαιο μέσω Βουλγαρίας.

Σχεδόν αμέσως μετά το εμπάργκο δέχθηκε την διαμεσολάβηση Νιμιτς και λίγο αργότερα υπέγραψε την ενδιάμεση συμφωνία που έστειλε το Σκοπιανό για μια δεκαετία στο περιθώριο της αδιαφορίας. Το εμπάργκο βούλιαξε στα μολυσμένα νερά της εξωτερικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ στα τέλη του 1995.

Στα τέλη του 1993 το ΠΑΣΟΚ παρέλαβε από την κυβέρνηση Μητσοτάκη το Σκοπιανό. Οι χώρες που είχαν αναγνωρίσει το κρατίδιο με το όνομα Μακεδονία μετριόταν στα δάκτυλα των δυο χεριών. Όταν το παρέδωσε στον Κώστα Καραμανλή το 2004, η Μακεδονία των Σκοπίων είχε αναγνωρισθεί από δεκάδες χώρες.

Το ΠΑΣΟΚ κρυμένο πίσω από την ενδιάμεση συμφωνία κορδακιζόταν για δήθεν επιτυχίες στο υπουργείο Εξωτερικών, του οποίου προϊστάμενος ήταν ο σημερινός αρχηγός του. Αυτός που ασκούσε εξωτερική πολιτική με ζεϊμπεκιές μπροστά στον Τούρκο ομόλογο του Ισμαήλ Τζεμ, εμφανίζεται σήμερα με απύθμενο θράσος τιμητής της κυβέρνησης, φλυαρών περί εθνικών θεμάτων. Εξεστι Παπανδρέω ασχημονείν.