Συναίνεση

Ένας ακόμη υπουργός Απασχόλησης, γυναίκα αυτή τη φορά, συναντήθηκε κατ΄ αυτάς με εκπροσώπους «κοινωνικών εταίρων» στο πλαίσιο του ατέρμονος διαλόγου για την μεταρρύθμιση του ασθμαίνοντος ασφαλιστικού συστήματος.

Στο σχετικό ρεπορτάζ διαβάζω: «Χείρα φιλίας και συνεργασίας έτεινε η υπουργός κ. Πετραλιά στο προεδρείο της ΓΣΕΕ», αλλά αυτοί έψαχναν ημερομηνίες για να απεργήσουν.
Η κυβέρνηση ωστόσο αυταπατώμενη επιμένει στην αναζήτηση της διαβόητης συναίνεσης με τους «κοινωνικούς εταίρους» ώστε η τελική μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού να επιτύχει την μεγαλύτερη δυνατή αποδοχή.

Κλείνοντας τα μάτια στην πραγματικότητα αρνείται να παραδεχθεί αυτό που βλέπουν οι καλόπιστοι πολίτες: «Οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως «προοδευτικοί» κοινωνικοί εταίροι γράφουν εις τα πολυτελέστερα των συνδικαλιστικών υποδημάτων τους, τα προβλήματα και τα ντέρτια του λαού. Το ζόρι, ο στόχος, το όνειρο, η επιθυμία όλων αυτών είναι μοναδική. Να ρίξουν την άτιμη δεξιά κυβέρνηση, για να επανέλθουν στην συνδιοίκηση του κράτους.

Από τον Μάρτιο του 2004 και εντεύθεν κοιμούνται και ξυπνάνε με ένα καημό. Τι έφταιξε και η επάρατη επανήλθε στην εξουσία; Θεόστραβοι και θεόκουφοι, ούτε βλέπουν, ούτε ακούνε τα μηνύματα της κοινωνίας. Το αποδεικνύουν σε κάθε ενέργεια, σε κάθε βήμα, σε κάθε επιλογή τους.

Αυτή η κυβέρνηση πήρε την εντολή του λαού να κυβερνήσει την χώρα τα επόμενα 4 χρόνια πριν 4 ακριβώς μήνες. Το συγκεκριμένο γεγονός δεν αμφισβητείται παρά μόνο από τις συντεχνίες «προοδευτικών» συνδικαλιστών. Οι οποίοι ξεκομένοι από τις εξελίξεις επιμένουν στις αερολογίες τους.

Υπευθυνότητα, ευαισθησία και ρεαλισμό ζήτησε από το προεδρείο της ΓΣΕΕ η κ. Πετραλιά. Το ίδιο θα ζητήσει και σήμερα από το προεδρείο της ΑΔΕΔΥ. Είναι ωσάν να ζητάς από ξυπόλητο τα παπούτσια του. Αν οι «προοδευτικοί» συνδικαλιστές διέθεταν υπευθυνότητα, ευαισθησία και ρεαλισμό, δεν θα έφθανε ο συνδικαλισμός στο χάλι που βρίσκεται σήμερα. Κι αν δεν περιορισθεί η ασυδοσία τους, ο τόπος θα παραμείνει σε πολλούς τομείς καθηλωμένος στο τέλμα. Όσο αυτοί θα εκμεταλλεύονται τις παραλυτικές για την κοινωνία συνέπειες ενός συνδικαλιστικού νόμου ξεπερασμένου από τις εξελίξεις, τα αδιέξοδα θα πληθαίνουν.

Η κυβέρνηση περιμένοντας την συναίνεση, θα παλινδρομεί σε άσκοπους διαλόγους και σκόπιμες βυζαντινολογίες, εκτός κι αν αποφασίσει να βάλει κάθε κατεργάρη στον πάγκο του για να βρει η χώρα τον βηματισμό που απαιτούν οι καιροί, που δεν περιμένουν.