Κανένας

Το κόμμα «Κανένας» εμφανίζεται ισχυρό στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Στην τελευταία απ΄ αυτές συγκεντρώνει περίπου το 20% των Ελλήνων. Σ΄ αυτό δεν ανήκουν ούτε οι ευφυείς ούτε οι αφελείς Έλληνες για τους οποίους κάναμε λόγο την περασμένη Τετάρτη. Μέλη του είναι μια ειδική κατηγορία συμπατριωτών μας. Είναι οι «πολύξεροι» οι οποίοι όπως το λέει και το «όνομα» τους τα ξέρουν όλα, ενώ στην ουσία δεν ξέρουν τίποτε.

Τους έχετε συναντήσει ασφαλώς σε παρέες και συντροφιές. Κριτικάρουν τους πάντες, με τρόπο αποφθεγματικό. Ο δήμαρχος είναι κλέφτης, ο πρωθυπουργός ψεύτης, ο δείνα αρχηγός κόμματος απατεώνας, οι βουλευτές του νομού βλάκες, ο νομάρχης κουτορνίθι, η δικαιοσύνη πληρωμένη.

Παντού βλέπουν καταστροφή και δυστυχία. Μίζεροι, απαισιόδοξοι, μικρόψυχοι, αποτυχημένοι έχουν ως κέντρο του κόσμου τον εαυτό τους. Ανέβηκαν στον μιναρέ και ψέλνουν τον δικό τους αμανέ, απαιτώντας να αναγνωρισθεί η αξία τους.

Για να μιλήσουμε σε γλώσσα ποδοσφαιρική, που είναι της μόδας, τα μέλη του κόμματος «Κανένας» μοιάζουν με τους «προπονητές της κερκίδας». Ο επίσημος προπονητής δεν ξέρει τίποτε. «Ξέρουν» αυτοί γι΄ αυτό και αποδοκιμάζουν κάθε κίνηση μέσα στο γήπεδο. Το ερώτημα είναι για ποιον λόγο πάνε στο γήπεδο; Τι θέλουν οι «ανύπαρκτοι». Τους ρωτάνε ποιο κόμμα θα ψηφίσουν, απαντάνε «κανένα». Ποιος είναι κατάλληλος για πρωθυπουργός, η απάντηση είναι κανένας. Σε ποιον θεό πιστεύουν; Σε κανέναν. Τι επιτέλους θέλουν; Τίποτε. Η πένα του Βάσου Βασιλείου, η αιχμηρότερη γραφίδα κατά της απριλιανής χούντας τους είχε ονομάσει «τιποτόφρονες».

Δεν θέλουν τίποτε αλλά απαιτούν τα πάντα. Αυτοί γυροφέρνουν τους βουλευτές για εξυπηρετήσεις. Αν δεν πετύχουν αυτό που επιδιώκουν από τον ένα πηγαίνουν στον άλλο. Το προσωπικό τους συμφέρον αποκλειστικά απασχολεί τους τιποτόφρονες. Γι΄ αυτό και δεν πιστεύουν σε κανένα. Τελικά ο καθένας απ΄ αυτούς είναι πράγματι κανένας.