Ήταν αν θυμάμαι καλά, αρχές της δεκαετίας του ΄70. Στον Καναδά απεργούσαν επί ημέρες οι υπάλληλοι της ταχυδρομικής υπηρεσίας. Τα καναδέζικα ΕΛΤΑ δηλαδή. Η απεργία τραβούσε σε μάκρος, πράγμα που ανάγκασε την διεύθυνση της υπηρεσίας να προσφύγει στην δικαιοσύνη, αιτώντας να χαρακτηρισθεί η απεργία καταχρηστική και να διαταχθεί η διακοπή της. Το δικαστήριο αποδέχθηκε το αίτημα και διέταξε την άρση της κινητοποίησης. Ο πρόεδρος όμως του συνδικάτου των απεργών έχοντας διαφορετική άποψη, δήλωσε ιταμως ότι «ο αγώνας θα συνεχισθεί» και τα λοιπά ανόητα που ακούγονται και στην χώρα όπου ανθεί η λεμονέα.
Την επομένη εμφανίσθηκαν στην οικία του κυρίου «προέδρου» τρεις άνδρες της έφιππης αστυνομίας. Ξέρετε αυτούς τους τύπους με τα πλατύγυρα προσκοπικά καβουράκια και τα συμπαθή άλογα. Τον άρπαξαν με όλους τους κανόνες της δημοκρατίας και τον έστειλαν να παραθερίσει ένα μήνα σε σιδερόφρακτη «σουίτα» για «περιφρόνηση δικαστικής αποφάσεως».
Αν το ΠΑΣΟΚ και οι λοιπές οπισθοδρομικές δυνάμεις δεν είχαν καταστήσει την δημοκρατία μας κολοβή, το καναδέζικο μοντέλο θα μπορούσε να είναι το πρότυπο μας, για να στεριώσει στον τόπο ο θεσμός πάνω στον οποίο εδράζεται ολόκληρο το κοινωνικό οικοδόμημα, η Δικαιοσύνη.
Αν είμασταν Καναδάς και όχι βαλκανική παράγκα, οι άθλιοι συνδικαλιστές που προκλητικά απείλησαν την Δικαιοσύνη και την κυβέρνηση, ότι αν τολμήσει η πρώτη και προχωρήσει την υπόθεση κατά των συνενόχων τους για την συσκότιση της χώρας, θα βυθίσουν την Ελλάδα στο χάος, θα έπρεπε ήδη να φιλοξενούνται στα κελιά του Κορυδαλλού προς γνώση και συμμόρφωση των κανόνων της κοινωνίας.
Αν είμασταν Καναδάς, όσοι λοιδορούν τους θεσμούς υπό την απειλή της υπονομεύσεως τους, θα είχαν τεθεί στην διάθεση των Νόμων. Όπως τέθηκε και ο τσαμπουκάς νομάρχης Πειραιά στο Βέλγιο. Τόλμησε να χαρακτηρίσει «μαλάκα» τον αστυνομικό που του ζήτησε το διαβατήριο και πριν τελειώσει την λέξη, βρέθηκε με τα μούτρα στο χώμα και τα χέρια πίσω στις χειροπέδες. Μετά ταπεινά ζήτησε την μεσολάβηση της Ντόρας, για να αφεθεί ελεύθερος. Και η Ντόρα, κακώς, μεσολάβησε. Όμως το Βέλγιο δεν ζήτησε συγνώμη.
Μια λακωνική ανακοίνωση της αστυνομικής διεύθυνσης Βρυξελλών ανέφερε ότι «στο Βέλγιο οι Νόμοι ισχύουν το ίδιο για όλους». Αν είμασταν Καναδάς, αν είμασταν Βέλγιο, θα ζούσαμε καλύτερα. Όμως είμαστε Ελλάδα, με ό,τι αυτό σημαίνει.
Την επομένη εμφανίσθηκαν στην οικία του κυρίου «προέδρου» τρεις άνδρες της έφιππης αστυνομίας. Ξέρετε αυτούς τους τύπους με τα πλατύγυρα προσκοπικά καβουράκια και τα συμπαθή άλογα. Τον άρπαξαν με όλους τους κανόνες της δημοκρατίας και τον έστειλαν να παραθερίσει ένα μήνα σε σιδερόφρακτη «σουίτα» για «περιφρόνηση δικαστικής αποφάσεως».
Αν το ΠΑΣΟΚ και οι λοιπές οπισθοδρομικές δυνάμεις δεν είχαν καταστήσει την δημοκρατία μας κολοβή, το καναδέζικο μοντέλο θα μπορούσε να είναι το πρότυπο μας, για να στεριώσει στον τόπο ο θεσμός πάνω στον οποίο εδράζεται ολόκληρο το κοινωνικό οικοδόμημα, η Δικαιοσύνη.
Αν είμασταν Καναδάς και όχι βαλκανική παράγκα, οι άθλιοι συνδικαλιστές που προκλητικά απείλησαν την Δικαιοσύνη και την κυβέρνηση, ότι αν τολμήσει η πρώτη και προχωρήσει την υπόθεση κατά των συνενόχων τους για την συσκότιση της χώρας, θα βυθίσουν την Ελλάδα στο χάος, θα έπρεπε ήδη να φιλοξενούνται στα κελιά του Κορυδαλλού προς γνώση και συμμόρφωση των κανόνων της κοινωνίας.
Αν είμασταν Καναδάς, όσοι λοιδορούν τους θεσμούς υπό την απειλή της υπονομεύσεως τους, θα είχαν τεθεί στην διάθεση των Νόμων. Όπως τέθηκε και ο τσαμπουκάς νομάρχης Πειραιά στο Βέλγιο. Τόλμησε να χαρακτηρίσει «μαλάκα» τον αστυνομικό που του ζήτησε το διαβατήριο και πριν τελειώσει την λέξη, βρέθηκε με τα μούτρα στο χώμα και τα χέρια πίσω στις χειροπέδες. Μετά ταπεινά ζήτησε την μεσολάβηση της Ντόρας, για να αφεθεί ελεύθερος. Και η Ντόρα, κακώς, μεσολάβησε. Όμως το Βέλγιο δεν ζήτησε συγνώμη.
Μια λακωνική ανακοίνωση της αστυνομικής διεύθυνσης Βρυξελλών ανέφερε ότι «στο Βέλγιο οι Νόμοι ισχύουν το ίδιο για όλους». Αν είμασταν Καναδάς, αν είμασταν Βέλγιο, θα ζούσαμε καλύτερα. Όμως είμαστε Ελλάδα, με ό,τι αυτό σημαίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου