Συγκρίσεις

Τα χαράματα της 21ης Απριλίου του 1967, οι «μαύροι» συνταγματάρχες, έκαναν αυτό, που κάνουν από την πτώση της χούντας και μέχρι σήμερα οι καταληψίες: Κατέλυσαν την νομιμότητα.

Χρησιμοποιώντας τανκς, όχι τρακτέρ, κατέλαβαν δρόμους, σταυροδρόμια, παρόδους, υπουργεία, δημόσια κτίρια, ΟΤΕ, ραδιοφωνικό σταθμό, λιμάνια, γεφύρια, επειδή έκριναν κατά την αυθαίρετη εκτίμηση τους ότι «κινδυνεύει» η πατρίδα, και αποφάσισαν να την «σώσουν».

Με την ίδια «λογική» από το καλοκαίρι του 1974 μέχρι σήμερα, οι εργαζόμενοι στην ΔΕΗ καταλαμβάνουν τα γραφεία και τα εργοστάσια της, βυθίζοντας κατά βούληση την χώρα στο σκοτάδι, διότι κρίνουν με το κεφάλι τους ότι «κινδυνεύει» το μέλλον της επιχείρησης. Οι του ΟΤΕ, εμποδίζουν την λειτουργία του, για να μην «ξεπουληθεί» στο ξένο κεφάλαιο.

Οι «πανεπιστημιακοί» καταλαμβάνουν τα πανεπιστήμια, με το έτσι θέλω, διότι «ανησυχούν» μπας και χάσουν το ραχατλίκι τους. Επαγγελματίες διαδηλωτές καταλαμβάνουν το κέντρο της ελληνικής πρωτεύουσας μέρα παρά μέρα και το μετατρέπουν σε… Γάζα για να φύγει η κυβέρνηση, τον ίδιο στόχο είχαν και οι πραξικοπηματίες το 1967, που έχει ψηφισθεί από τον λαό, διότι έτσι θέλουν βρε αδελφέ. Μαθητές καταλαμβάνουν τα σχολεία τους και τα παραδίνουν ερείπια, επειδή «φοβούνται» μήπως κακοπάθει η δημόσια παιδεία. Αγρότες, δυο φορές τον χρόνο, η μια φορά κάθε δυο χρόνια χρησιμοποιώντας 6 μεραρχίες τρακτέρ, καταλαμβάνουν τους δρόμους, κόβουν στα τρία την Ελλάδα, κλείνουν τους συνοριακούς σταθμούς, παραλύοντας την λειτουργία του κράτους, επειδή λέει θέλουν σταθερό εισόδημα. Όλοι το ίδιο θέλουμε αλλά πρακτικά δεν γίνεται.

Απριλιανοί πραξικοπηματίες και «αντιστασιακοί» καταληψίες έχουν την ίδια νοοτροπία. Καταλύουν την νομιμότητα όταν εκτιμούν ότι «κινδυνεύουν» οι δοξασίες τους. Το άρθρο 20 του Συντάγματος ορίζει ότι η τήρηση του «επαφίεται» στον πατριωτισμό μας. Τήρηση του Συντάγματος σημαίνει αυτονοήτως προστασία της νομιμότητας. Τι κάνουμε εμείς οι νομιμόφρονες όταν διαπιστώνουμε την βάναυση καταπάτηση των Νόμων; Το Σύνταγμα νομιμοποιεί την αντίσταση μας. Αντ΄ αυτού ανεχόμαστε την καταπάτηση των δικαιωμάτων μας, συγκρατώντας την οργή μας για την «κακιά» ώρα. Και οι παράνομοι θριαμβεύουν.